محور لوازم جانبی اصلی جفت چرخ است، علاوه بر ترکیب چرخ چرخ در خارج، دو انتهای دستگاه روغن کاری روغن جعبه محور با جعبه محور، برای اطمینان از عملکرد ایمن وسیله نقلیه است.با توجه به استفاده از یاتاقان های مختلف، محور به محور بلبرینگ کشویی و محور بلبرینگ نورد تقسیم می شود.

Ⅰ نام و عملکرد وزارتخانه های محور قطار

(الف) محورهای بلبرینگ

1. سوراخ مرکزی: محور پردازش و مونتاژ، پردازش جفت چرخ هنگامی که نقطه محوری سوراخ اجکتور ماشین ابزار، و می تواند به عنوان مجلات تصحیح، گردی چرخ مرکز استفاده می شود.

2. سوراخ پیچ انتهای شفت: نصب پوشش جلویی یاتاقان یا صفحه فشار، برای جلوگیری از حرکت رول برینگ به سمت بیرون، همانطور که در شکل 2-2 (ب) نشان داده شده است.

3. مجله شفت: برای قرار دادن بلبرینگ، بار عمودی را تحمل کنید.

4. شیار تخلیه: برای ژورنال های سنگ زنی برای تسهیل چاقوی پشت چرخ سنگ زنی، نقش شیار چاقوی پشتی، شما می توانید مونتاژ حلقه داخلی بلبرینگ و تنش های تماس بین یکدیگر را در اینجا کاهش دهید، برای بهبود استحکام خستگی در اینجا مفید است.

5. شانه ژورنال: ژورنال و گرد و غبار صندلی حلقه بین قوس انتقال، می تواند از تمرکز استرس جلوگیری کند.

6. صندلی حلقه نگهدارنده گرد و غبار: نصب حلقه نگهدارنده غبار و محدود کردن حرکت رول یاتاقان به عقب.

7. شانه جلو صندلی چرخ: صندلی حلقه نگهدارنده گرد و غبار و قوس انتقال بین صندلی چرخ، می تواند از تمرکز استرس جلوگیری کند.

8. پایه چرخ: چرخ ثابت، بزرگترین قسمت نیروی محور است.

9. شانه عقب پایه چرخ: قوس انتقال بین پایه چرخ و بدنه محور که می تواند از تمرکز استرس جلوگیری کند.

10. بدنه محور: قسمت میانی اتصال محور.

11. پخ انتهایی محور: انتهای محور مجهز به یک پخ 1:10 است، نقش آن ایفای نقش هدایت کننده در یاتاقان های نورد مناسب برای فشار است.

(ب) بلبرینگ های کشویی

نام و عملکرد وزارتخانه های محور بلبرینگ کشویی و محور یاتاقان غلتکی اساساً یکسان است، تفاوت به شرح زیر است:

1. یقه را افزایش دهید: عمدتاً برای جلوگیری از حرکت بیرونی کاشی محور.

2. ژورنال شفت: نصب بلبرینگ های کشویی کاشی محور.

3. هیچ سوراخ پیچ در انتهای شفت وجود ندارد.

4. بدون شیار تخلیه.

Ⅱ.فرآیند ماشینکاری محور قطار

محور قطار یکی از اجزای کلیدی است که چرخ‌ها و بدنه قطار را به هم متصل می‌کند که در معرض بارها و ضربه‌های زیادی است.برای اطمینان از استحکام و پایداری محور، فرآیند ماشینکاری آن باید مراحل مختلفی را طی کند.

1. آماده سازی مواد اولیه: با توجه به الزامات طراحی، مواد مناسب برای تولید محورها را انتخاب کنید.مواد متداول مورد استفاده عبارتند از فولاد کربن، فولاد آلیاژی و غیره.

2. عملیات حرارتی: محورها باید درجه خاصی از استحکام و چقرمگی را در فرآیند استفاده داشته باشند، به منظور برآورده کردن این الزامات، نیاز به عملیات حرارتی.متداول‌ترین روش‌های عملیات حرارتی شامل تمپر کردن، نرمال‌سازی و غیره است.

3. پردازش اولیه: حرارت محور فورج و نورد، به طوری که شکل اولیه آن.در این فرآیند، برای اطمینان از خواص فیزیکی محور، باید بر کنترل دما و فشار مسلط باشید.

4. تکمیل: پردازش اولیه محور برای تراشکاری، فرز و سایر فرآیندهای ماشینکاری، به طوری که شکل و اندازه نهایی را تشکیل می دهد.در این فرآیند، لازم است از گرد بودن، موازی بودن و سایر الزامات دقت محور اطمینان حاصل شود.

5. Quenching و Tempering: پس از اتمام، محور برای بهبود خواص مکانیکی و مقاومت در برابر سایش نیاز به کوئنچ و تمپر دارد.کوئنچ باعث می شود سطح محور لایه ای از سختی بالا، مقاومت در برابر سایش و سازماندهی خوب تشکیل دهد، در حالی که تلطیف باعث ایجاد چقرمگی کلی می شود.

6. تشخیص: آزمایش غیر مخرب و مخرب محور پردازش شده.آزمایش های غیر مخرب، از جمله آزمایش اولتراسونیک، تست ذرات مغناطیسی و غیره، می تواند نقص های ذاتی محور را پیدا کند.آزمایش مخرب مواد محور از طریق آزمون‌های کششی، ضربه‌ای و سایر آزمایش‌ها برای درک استحکام و چقرمگی آن.

7. درمان سطح: محور جلا، اسپری و سایر عملیات سطحی برای بهبود ظاهر و مقاومت در برابر خوردگی آن است.اسپری می تواند از فناوری پوشش برای افزایش مقاومت در برابر سایش و روانکاری محور استفاده کند.

8. مونتاژ: محور تحت درمان با سطوح دیگر مانند چرخ ها و بدنه مونتاژ می شود تا یک وسیله نقلیه قطار کامل را تشکیل دهد.