خاصیت چسبندگی بین چرخ قطار و رابط ریلی قدرت کشش و اثربخشی ترمز راه‌آهن را محدود می‌کند، بر رفتار دینامیکی لوکوموتیو/مواد نورد/مسیر و طول عمر مواد چرخ-راه‌آهن تأثیر می‌گذارد که ارتباط نزدیکی با عملکرد ایمن قطار دارد.در شرایط کم سرعت، ضریب چسب بین چرخ و ریل معمولاً از 0.2 تا 0.4 متغیر است.

در شرایط عملیاتی واقعی، مشاهده می شود که ضریب چسب قطارهای پرسرعت به شدت کاهش می یابد.به عنوان مثال، در سرعت 200 کیلومتر در ساعت، حداقل ضریب چسب موجود برای TGV فرانسوی 0.09 با ضریب چسب تست 0.047 است.

عواملی مانند نورد با سرعت بالا، ناهمواری سطح سطح تماس و وجود رسانه های شخص ثالث مانند آب که می توانند چسبندگی بین چرخ و ریل را کاهش دهند، در حالی که چسب ها می توانند چسبندگی را افزایش دهند.خواص مکانیکی چسب ها بر روی سطح تماس چرخ و ریل و استفاده از آنها بر رفتار مکانیکی نورد چرخ و ریل و میزان آسیب به مواد چرخ و ریل تأثیر می گذارد.

در حال حاضر، هیچ ادبیاتی برای تحلیل نظری و عددی در این زمینه وجود ندارد و تنها بر اساس نتایج تجربی و تجربی است که برای مطالعه مسائل مهندسی چسبندگی چرخ به ریل به کار می‌رود.

جنبه دیگر تحقیق در مورد بهبود نیروهای کششی و ترمز لوکوموتیوهای پرسرعت، در نظر گرفتن قدرتی است که ماده سطح تماس چرخ و ریل می تواند تحمل کند.زیرا مهمترین عاملی که باعث آسیب خستگی به سطح تماس چرخ و ریل می شود، نیروی مماسی (یا نیروی اصطکاک) بین چرخ و ریل است.

افزایش کورکورانه اثر چسب بین چرخ و ریل می تواند به سطح تماس چرخ و ریل آسیب برساند و در موارد شدید منجر به حوادث جدی خارج شدن از ریل شود.بنابراین، هنگام بهبود چسبندگی بین چرخ و ریل، لازم است توسعه متعادلی با استحکام مواد چرخ - ریل در نظر گرفته شود.