چرخ راه آهن یکی از قسمت های مهم قطار است.این نیرو در برابر نیروهای مختلفی که از بدنه خودرو و ریل‌ها منتقل می‌شود، مقاومت می‌کند و چرخ‌ها را هدایت می‌کند تا در امتداد ریل بغلتند تا عملکرد خودرو تکمیل شود.عملکرد مجموعه چرخ به طور مستقیم بر ایمنی رانندگی تأثیر می گذارد.بنابراین ست چرخ باید محکم و بادوام باشد و ابعاد هر قسمت باید با مقررات فنی مطابقت داشته باشد تا ایمنی رانندگی تضمین شود.

مجموعه چرخ از یک محور و دو چرخ یکسان تشکیل شده است.در حین مونتاژ، از فیت تداخلی استفاده می شود و دو چرخ در هر دو انتهای محور روی یک پرس محور (پرس هیدرولیک) با فشار نصب می شوند.

محور ریل از فولاد کربنی با کیفیت بالا ساخته شده است که گرم شده و آهنگری می شود و با عملیات حرارتی و پردازش مکانیکی ساخته می شود.اکسل لوازم جانبی اصلی مجموعه چرخ است.علاوه بر تشکیل مجموعه چرخ با چرخ ها، هر دو طرف باید با دستگاه روغن کاری جعبه محور نیز همکاری کنند تا از عملکرد ایمن خودرو اطمینان حاصل شود.

محورها به دو دسته محورهای نیرودار و محورهای بدون موتور تقسیم می شوند.دو محور روی بوژی قدرت، هر دو محور موتوری هستند و دو محور روی بوژی بدون موتور، هر دو محور بدون موتور هستند.

چرخ ریل آخرین لوازم جانبی تحمل کننده تنش وسیله نقلیه است.بار وسیله نقلیه را به ریل منتقل می کند و روی ریل می چرخد ​​تا کارکرد وسیله نقلیه کامل شود.عملکرد آن به طور مستقیم بر ایمنی رانندگی تأثیر می گذارد.

نام قسمت های مختلف چرخ های ریلی.

• سطح آج: سطح محیطی بیرونی چرخ که با ریل تماس پیدا می کند.سطح آج و سطح ریل تحت سطح معینی از اصطکاک به حرکت غلتشی دست می یابند.

• فلنج: قسمت بیرون زده به صورت شعاعی در سمت داخلی چرخ که برای جلوگیری از خارج شدن چرخ از ریل و حفظ عملکرد عادی در مسیر عمل می کند.

• لبه: بخش ضخامت شعاعی چرخ با سطح آج کامل، اطمینان از استحکام کافی و تسهیل نگهداری سطح آج.

• اسپک ها: قسمتی که رینگ را به توپی متصل می کند و پشتیبانی می کند.

• هاب: قسمتی از چرخ که با نشیمنگاه چرخ محور تعامل دارد و به آن ثابت می شود.این به عنوان ستون فقرات و پشتیبانی برای کل ساختار چرخ عمل می کند.

• سوراخ توپی: سوراخ مورد استفاده برای نصب محور، با تداخل متناسب با صندلی چرخ.

را چرخ قطار در مسیر می دودهنگامی که خط در شرایط عادی است، فاصله بین دو طرف داخلی چرخ یک عامل مهم بر ایمنی رانندگی است.به همین دلیل، فاصله داخلی چرخ های وسایل نقلیه حمل و نقل ریلی شهری (2 ± 1353) میلی متر تعیین شده است.دلایل به شرح زیر است:

① سایش رینگ چرخ و ریل را کاهش دهید

برای کاهش ساییدگی فلنج چرخ و سر ریل باید بازی مناسبی بین آنها باقی بماند.طبق 'مقررات مدیریت فنی مترو' کشور من، حداقل گیج یک خط گیج استاندارد در قسمت مستقیم 1433 میلی متر است، در حالی که حداکثر فاصله داخلی پشت چرخ یک مجموعه چرخ استاندارد 1355 میلی متر است.

هنگامی که حداکثر ضخامت رینگ چرخ 32 میلی متر است، حداقل بازی δ بین رینگ و ریل را می توان با فرمول زیر بدست آورد:

δ=1433-(1355×32×2)=14mm

از محاسبات می توان دریافت که میانگین حداقل بازی بین فلنج چرخ و ریل در هر طرف 7 میلی متر است.این بازی می تواند به طور کامل تضمین کند که فلنج چرخ و ریل در شرایط عادی دچار سایش جدی نمی شوند.از سوی دیگر، از منظر کیفیت حرکت خودرو، بازی بیش از حد باعث افزایش دامنه حرکت مار می شود.بنابراین، از جنبه های کاهش سایش ریل چرخ و بهبود کیفیت حرکت وسیله نقلیه، فاصله سفر نمی تواند خیلی زیاد یا خیلی کوچک باشد.

②منحنی عبور ایمن

به منظور تسهیل فرمان خودرو، گیج مسیر در بخش منحنی باید به طور مناسب باز شود.'مقررات مدیریت فنی مترو' تصریح می کند که حداکثر گیج مسیر در حداقل شعاع منحنی 1456 میلی متر است.هنگامی که مجموعه چرخ به سمت بخش منحنی حرکت می کند، به دلیل پدیده گریز از مرکز، لبه چرخ از یک طرف به ریل بیرونی نزدیک است و آج چرخ در سمت دیگر باید از عرض کافی روی ریل داخلی اطمینان حاصل کند تا از فشار تماس بیش از حد جلوگیری شود. به ازای هر واحد آج مجموعه چرخ.ممکن است ترک یا تغییر شکل ایجاد شود که در موارد شدید ممکن است باعث خارج شدن چرخ از ریل شود.عرض لازم آج چرخ داخلی روی ریل داخلی را ظرفیت بارگیری ایمن می نامند.

هنگامی که فاصله داخلی مجموعه چرخ حداقل 1351 میلی متر است، ضخامت رینگ چرخ در نازک ترین 23 میلی متر است، و حداکثر گیج مسیر حداقل شعاع منحنی 1456 میلی متر است، ظرفیت حمل ایمن آج مجموعه چرخ ( به عنوان مثال، ظرفیت حمل نظری) را می توان با فرمول زیر بدست آورد:

λ=1351+23+135-1456=53mm.