هنگام مشاهده یک قطار در حال حرکت، ممکن است متوجه چیزی غیرعادی در محور شوید - چهار چرخ، به جای دو چرخ مورد انتظار. در حالی که دو توپی بزرگتر با ریل ها در تماس هستند، به نظر می رسد دو توپی کوچکتر در وسط هیچ هدفی ندارند. با این حال، این هاب های به ظاهر اضافی در واقع برای سیستم ترمز قطار بسیار مهم هستند. آنها دیسک های ترمز هستند، یک جزء ضروری برای اطمینان از عملکرد ایمن و کارآمد قطار.

انواع ترمز قطار

سیستم های ترمز قطار در سه نوع اصلی وجود دارند: ترمزهای دیسکی، ترمزهای مسدود و ترمزهای مسیر. هر روش به ترتیب در قسمت‌های مختلف قطار – محورها، چرخ‌ها و ریل‌ها – اعمال می‌شود.

ترمزهای دیسکی

ترمزهای دیسکی، همانطور که در مشاهدات اولیه مشاهده شد، بر روی محور قطار نصب شده است. این سیستم مشابه مکانیزم ترمز موجود در خودروها است. لنت های ترمز روی محور نصب می شوند و هنگامی که ترمزها اعمال می شوند، دو کالیپر محکم به طرفین دیسک ترمز فشار می آورند. اصطکاک ایجاد شده توسط این تماس، انرژی جنبشی را به گرما تبدیل می کند و به طور موثر قطار را کاهش داده و متوقف می کند. مزایای اصلی ترمزهای دیسکی شامل ترمز نرم، صدای کم و اتلاف گرمای کارآمد است که آنها را به انتخابی ارجح برای قطارهای پرسرعتی که با سرعت تا 120 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند تبدیل می کند.

بلوک ترمز

ترمزهای بلوکی مشابه سیستم ترمز دوچرخه قدیمی عمل می کنند. در اینجا، لنت های ترمز به یک طرف چرخ فشار می آورند. هنگامی که ترمزها درگیر می شوند، لنت ها به تدریج روی سطح چرخ فشار می آورند و با استفاده از اصطکاک حاصله، قطار را متوقف می کنند. با این حال، این روش دماهای بالایی را تولید می کند که به 400-500 درجه سانتیگراد می رسد که می تواند باعث سایش قابل توجه چرخ ها شود. این نه تنها طول عمر چرخ ها را کوتاه می کند بلکه خطرات بالقوه ایمنی را نیز به همراه دارد.

ترمز آهنگ

ترمزهای مسیر، اگرچه موثر هستند، اما مجموعه ای از چالش های خاص خود را دارند. این ترمزها که شبیه ردیفی از دندان‌های آویزان در زیر قطار هستند، پایین می‌آیند تا در صورت نیاز به ترمز روی ریل‌ها فشار بیاورند. اصطکاک ایجاد شده توسط این تماس می تواند آسیب قابل توجهی به ریل ها وارد کند. جرقه های تولید شده در طول این فرآیند را می توان با جلوه های ویژه اشتباه گرفت و اصطکاک شدید در بازی را برجسته می کند.

نتیجه گیری

هنگام مقایسه این سه روش ترمز، ترمزهای دیسکی به عنوان رایج ترین و ایمن ترین گزینه برجسته می شوند. عملکرد روان، صدای کم و مدیریت گرمای کارآمد آنها را برای قطارهای مدرن ایده آل می کند.